Henri de Toulouse-Lautrec
(24 listopada 1864, Albi, Francja – 9 września 1901, Château Malromé, Saint-André-du-Bois, Francja)
Mistrz pędzla i prekursor sztuki plakatu.
Nieoceniony kronikarz Paryża ostatnich dziesięciu lat XIX wieku.
Przeszedł do historii dzięki swym dziełom ukazującym bez retuszu nocne życia Paryża.
Od dzieciństwa zmagał się z chorobą zwyrodnienia kości, które hamowały jego wzrost, co spowodowało nieproporcjonalność ciała.
Swoją inność ukrywał pod maską autoironii.
Ograniczenia spowodowały, ż od dzieciństwa spędzał długie godziny na rysowaniu.
Studiował w Paryżu w pracowniach znakomitych twórców.
W 1886 roku założył własne studio.
Rysował sceny z życia, najczęściej nocnego, stosował metodę kreskowania, pozostawiał niekiedy powierzchnie niezamalowane na obrazie.
Rysował sceny rodzajowe z kabaretu, klubów nocnych dla robotników i ekskluzywnych gości.
Tworzył oiękne plakaty o niezwykle szerokiej tematyce, np. reklamy gazet, książek, rowerów, słynnych kabaretów.
Malował także portrety przyjaciół n i znajomych,, jego fascynacją stały się także domy publiczne, gdzie zawierał znajomości do swoich obrazów. Stworzone na tej podstawie dzieła są aktem potępienia rozwiązłego życia.
Sam twórca prowadził hulaszcze życie i szybko nabawił się choroby wenerycznej , popadł też w alkoholizm. Rodzina umieściła go wówczas w zakładzie, a artysta chcąc udowodnić, że jest w pełni władz umysłowych stworzył cykl wspaniałych szkiców ukazujących świat cyrku.
Później ruszył w podróż, w tym czasie na podstawie plotek uznano za zmarłego, a kolekcjonerzy zaczęłi skupować jego obrazy po zaskakująco wysokich cenach.
Zaczął znów nadużywać alkoholu, cierpiał na paraliż, potrzebował opieki matki.
Zmarł mając 36 lat.