- Postaci ukazane w opowieści należą do dwóch niejako grup.
- Jedną tworzą sprzymierzeńcy Tristana i Izoldy, którzy sprzyjają ich uczuciom, choć niekiedy nie tolerują uczucia łączącego kochanków.
- Drugą grupę stanowią ich przeciwnicy.
- Oboje bohaterowie są postaciami wyidealizowanymi.
- Tristan to wasal królewski.
- Najlepszy rycerz króla Marka (króla Kornwalii) i jego siostrzeniec.
- Charakteryzuje go szacunek dla władcy.
- Sanuje Marka jako swego przybranego ojca.
- Waleczny rycerz znający obyczaje dworskie.
- Doskonale zna arkana łowiectwa.
- Potrafi grać na harfie.
- Jego imię pochodzi od słowa tristis = smutny, stanowi zapowiedź jego nieszczęśliwych losów.
- Izolda Złotowłosa to wyjątkowa piękność.
- Nazywana jest też Izoldą Jasnowłosą.
- Córka króla Irlandii.
- Potrafi przygotować eliksiry o czarodziejskiej mocy.
- Uwielbiana jest przez lud.
- Gotowa wiele ścierpieć w imię miłości, która niestety sprzeniewierza się religii i władcy.
- Oboje muszą dokonać wyboru miedzy własną miłością a związkami z innymi ludźmi.
- Ich miłość odpowiada wzorcom „miłości dworskiej”, które oddawały centralne miejsce kobiecie, jako istocie idealnej.
- Miłość żywiona wobec takiej kobiety przypominała służbę wasala i wykluczała realizację erotyczną.
- Wszystko podporządkowują najważniejszej miłości, namiętności.
- Łamią normy obowiązujące w chrześcijańskim społeczeństwie.
- Przekraczają ograniczenia przypisywane ludzkiej naturze.
- Nie są jednak winni, bowiem ich losem kieruje fatum, pod postacią eliksiru.
- Brangien – wierna służąca Izoldy Złotowłosej.
- Miała za zadanie podać napój miłosny Izoldzie i Markowi.
- Przez jej nieuwagę wypili go Tristan z Izoldą.
- Bohaterka poświęciła swoją czystość ni w noc poślubną zastąpiła Izoldę w łożu króla, by nie dowiedział się o zdradzie małżonki.
- Izolda o Białych Dłoniach – córka księcia Bretanii.
- Została żoną Tristana.
- Było to białe (nieskonsumowane) małżeństwo.