Powieść historyczna, odmiana powieści, łącząca materiał historyczny z fikcją, mieszająca postacie fikcyjne z historycznymi, pozwalająca na własną ocenę przeszłości.
- H. Sienkiewicz, „Quo vadis”.
- H. Sienkiewicz, „Krzyżacy”.
- Z. Kossak-Szczucka, „Krzyżowcy”.
- Z. Kossak-Szczucka, „Złota wolność”.
- W. S. Reymont, „Rok 1794”.
- B. Prus, „Faraon”.
- J. Parandowski, „Dysk olimpijski”.
- M. Mitchell, „Przeminęło z wiatrem”.
- J. Iwaszkiewicz, „Czerwone tarcze”.
- K. Bunsch, „Dzikowy skarb”.
- K. Bunsch, „Wawelskie Wzgórze”.
- K. Bunsch, „Psie pole”.
- U. Eco, „Imię róży”.
- M. Waltari, „Egipcjanin Sinuhe”.
- M. Druon, „Królowie przeklęci”.
- P. Süskind, „Pachnidło”.
- R. Graves, „Ja, Klaudiusz”.
- P. O’Brian, „Dowódca „Sophie”.
- J. Clavell, „Shōgun”.
- J. Kosiński, „Malowany ptak”.
- J. Dankowski, „Jeniec Europy”.
- L.J. Okoń, „Płonąca preria”.
- W. Łysiak, „Ostatnia kohorta”.