- Czas:
- od połowy XX wieku.
- Cechy:
- wyzwolenie z ograniczeń wynikających z tradycyjnej rzeźby,
- wprowadzenie ażuru,
- zmiana w sytuacjach przestrzennych angażujących widza wszelkimi zmysłami,
- zerwanie z kunsztem i szlachetnością,
- odrzucenie piękna w klasycznej postaci,
- zastosowanie różnorodnego tworzywa rzeźbiarskiego,
- korzystanie z technologii pozaartystycznych (np. spawanie),
- praca nad koncepcją rzeźby ruchomej.
- Tematy:
- przekształcanie wcześniej powstałych rzeźb,
- reakcje na postulaty społeczne,
- budowanie lokalnych przestrzeni.