Jazon to bratanek króla Jolskos, Peliasa, który bezprawnie objął tron. Chciał pozbyć się Jazona i postawił przed nim trudne zadanie. Wysłał go do Kolchidy po złote runo, które kiedyś należało do cudownego baranka. Na jego grzbiecie dwoje dzieci Fryksos i Helle ulecieli w powietrze i dotarli do Kolchidy. Baranek uratował je przed śmiercią z rąk macochy. Zadbał, by po jego smierci złotą sierść zawieszono w gaju Aresa na świętym dębie.
Wyprawa po złote runo niosła za sobą szereg niebezpieczeństw, ale Jazon zgodził się na nią bez wahania, marzył bowiem o przygodach i sławie. Został wodzem wyprawy, ale główny cel mogła mu przysłonić miłość do kobiety, nie chciał opuszczać wyspy Lemnos, bo zakochał się w królowej. Był człowiekiem uległym i łatwo poddawał się wpływom i manipulacjom innych. Za obietnicę pomocy zaufał Medei, która okazała się złą i okrutną kobietą. Trudno pozytywnie ocenić takie postępowanie. Z powodu złotego runa zginął mały brat Medei – Absyrtos, poświęcony dla Jazona (Medea zabiła dziecko, a jego ciało pokroiła na kawałki i rozrzuciła po morzu, żeby okręty Ajetesa nie mogły dogonić Argonautów.
W micie pojawiają się następujące symbole:
- złote runo, symbol celu, sensu, coś, co jest trudne do zdobycia, a jednak staramy się to osiągnąć,
- morska wyprawa, symbol życia, trudu życiowego i doświadczenia,
- byki Hefajstosa, smok, symbole przeszkód, które trzeba pokonać w drodze do celu.
Symboliczny motyw podróży (ludzkiego życia) pojawia się w innych mitach, przede wszystkim:
- w micie o powrocie Odyseusza spod Troi do Itaki,
- w micie o Dedalu i Ikarze (podróż – lot do Aten,
- o Orfeuszu (podróż do Tartaru.