Wzniosłość, kategoria estetyczna, wykorzystywana do opisywania uczuć i sytuacji niezwykłych, wielkich, dziwnych, ciekawych, przekraczających ludzkie wyobrażenie, w sztuce to pęd do nieskończoności, zarówno w sensie fizycznym, jak i materialnym. W malarstwie pejzażowym romantycy wzniosłość ujmowali jako Bóg – Natura-Człowiek, jako podkreślenie cudownego dzieła Boga i piękna sztuki tworzonej przez człowieka. Romantycy w tym obszarze sięgali po wzorce z czasów gotyku.