- Dramat z 1925 roku, kiedy po raz pierwszy został wystawiony.
- Opublikowany w 1930 razem z e sztukami „ptak”, „Adwokat i róże”.
- Trzyaktówka, która ilustruje powstawanie mitów w społeczeństwie.
- Pokazuje, że legenda bywa ważniejsza niż prawda historyczna.
- Stanowi potwierdzenie, że społeczeństwo potrzebuje bohaterów, szuka wzorów do naśladowania.
- Mit potrafi jednoczyć ludzi, staje się powodem do dumy.
- Zabija szarość egzystencji, zaspokaja tęsknotę za ideałami.
Treść w zarysie:
- Przygotowania do obchodów 50. rocznicy bohaterskiej śmierci Kapitana Nuta.
- Przypomnienie, że nie oddał statku w ręce wroga, podpalił go więc i zginął.
- Duma mieszkańców z takiego rodaka, wywodzącego się z ich miejscowości.
- Zamówienie pomnika u młodego rzeźbiarza.
- Wielkie dzieło Rektora na temat bohatera.
- Praca młodego historyka Jana poszukującego informacji i pamiątek po bohaterze.
- Przedstawienie notablom (Rektor, Przewodniczący, Admirał) informacji odmiennych od legendy.
- Sylwetka bohatera: przeciętny marynarz, nadużywający alkoholu, niezbyt przystojny, o krępej posturze, zdolny do przemocy wobec kobiety, nie zginął bohatersko, ale uciekł z płonącego okrętu.
- Zapowiedź Jana dotycząca ogłoszenia prawdy.
- Zabiegi uniemożliwiające mu takie działanie.
- Niezwykłe koligacje rodzinne Jana, obietnica spadku.
- Spotkanie w winiarni Doktorowej, obserwacja uroczystości.