- „Żeńcy” przedstawiają ciężki los (niedolę) chłopów w Polsce folwarczno-pańszczyźnianej.
- Bohaterkami są proste, wiejskie dziewczyny: Oluchna i Pietrucha.
- Musza odrobić pańszczyznę , a nadzoruje ich Starosta (ekonom – urzędnik wiejski, zarządzający dobrami pana).
- Dziewczyny w trakcie pracy, żęcia zboża narzekają na ciężką pracę i swój ciężki, życiowy los.
- Oceniają też zachowanie nadzorcy, który bezdusznie katuje Maruszkę, bo nie utrzymuje właściwego, w jego ocenie, tempa pracy, nie zważa na to, że wróciła do pracy po chorobie.
- W chwili, kiedy Starosta odchodzi Pietrucha śpiewa dowcipną piosenkę o słoneczku.
- Właśnie w piosence dziewczyna prezentuje swój stosunek do okrutnego Nadzorcy pracowników.
- Dzięki piosence wymowa utworu łagodnieje.
- Wpływ na to ma także sama przyroda i jej motyw w przyśpiewce, który może wzorem dla wzorem dla ładu w sprawach ludzkich.
- Prosty język (pozbawiony cech gwarowych) występujących postaci, pełen ciekawych obrazów i dosadnych zwrotów stanowi o ludowości tej sielanki.
- Sielanka napisana jest trzynastozgłoskowym sylabowcem (7+6) z parzystymi rymami żeńskimi.
BOHATEROWIE
-
Oluchna
- Chłopka,
- Pracowita,
- Lękliwa
- Smutna.
Pietrucha
- Chłopka,
- Rezolutna,
- Rozsądna,
- Wygadana,
- Śmiała,
- Sprytna.
Starosta
- Grubiański wobec innych,
- Okrutnik, często używający kija,
- Frywolny, łasy na „dziewki”,
- Urzędnik wiejski.
Żona starosty
- Wiedźma,
- Trzyma męża pod pantoflem.