„Zielono mam w głowie”
Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną
na klombach mych myśli sadzone za młodu
Pod słońcem co dało mi duszę błękitną
i które mi świeci bez trosk i zachodu.
Rozdaję wokoło mój uśmiech, bukiety
rozdaję wokoło i jestem radosną
wichurą zachwytu i szczęścia poety
co zamiast człowiekiem powinien być wiosną!
- „Zielono mam w głowie” to utwór wyjątkowo pogodny.
- Podmiot liryczny beztrosko i spontanicznie oznajmia, że nie zajmują go żadne poważne myśli.
- W głowie kwitną mu kwiatki, a po ludziach obnosi śmiech, pragnąc zarazić ich swą radością.
- Radośnie przyznaje się do swej niefrasobliwości i banalności skojarzeń.
- Cieszy się wiosną i słońcem, żyje chwilą, prezentując hedonistyczną postawę.