- W mitologii greckiej matka ziemia to Demeter, bogini urodzaju.
- Jest także siedzibą demonów, bestii i Szatana.
- Ziemia stanowi symbol życia, płodności, odrodzenia i wszelakich dobrodziejstw.
- Pod ziemią królestwo Hadesa i tych, co odeszli, symbolizuje więc śmierć.
- Biblijna ziemia to też źródło cielesności, życia, materii, z której stworzono ludzi.
- Postrzegana jest jako podnóżek tronu Boga.
- Traktowana jest jako skarbnica życia i darów bożych, symbol świętości i podstawa wszelkiego istnienia.
- Oznacza wady, skłonność do sporów i zazdrości.
- Garść ziemi rodzinnej jest relikwią, symbolem ojczyzny i utraconego szczęścia.
- Ziemia to także matka, rodzicielka i opiekunka.
- Traktowana jest jako symbol trzeźwego realizmu, poczucia rzeczywistości, ukrycia i schronienia.
Odniesienia odnaleźć można:
- List do Hebrajczyków 6, 7-8.
- Genesis 2,7.
- Objawienie św. Jana 13, 11.
- Ewangelia św. Mateusza 13, 23.
- Ewangelia św. Mateusza 12, 40.
- Ewangelia św. Mateusza 15, 34-35.
- Ewangelia św. Jana 3, 31.
- I List św. Pawła do Koryntian 15, 46-47.
- List św. Jakuba 3, 14-15.
- Sofokles, „Antygona”.
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. II.
- J. Słowacki, „Mazepa”.
- J. Słowacki, „Kordian”’.
- J. Łuszczewska, „Rolnictwo”.
- K. Ujejski, „Pod ziemię!”.
- F. Karpiński, „Przy grzebaniu zmarłych”.
- A. E. Odyniec, „Sztuka”.
- M. Konopnicka, „Rota”.
- M. Konopnicka, „Pan Balcer w Brazylii”.
- L. Staff, „Miałeś ty, ludu”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.